Nog even geduld…

Maar dat geduld wordt wel op de proef gesteld. We zullen het ermee moeten doen en kijken naar datgene wat wél kan. Behalve de wekelijkse zoomsessies probeert het bestuur wat ludieke acties te bedenken. Dit keer het opsturen van een zakje zaadjes van het ‘vergeet-me-nietje’.

Mythe

Even een stukje geschiedenis over dit vergeet-me-nietje. Hoe is dit lieflijke bloempje aan die naam gekomen? In de Middeleeuwen wandelde een ridder met zijn geliefde langs een rivier. Bij het plukken van een bosje bloemen viel hij door het gewicht van zijn harnas in het water. Terwijl hij verdronk gooide hij het bosje bloemen naar zijn geliefde en riep “Vergeet mij niet”. Deze bloem is verbonden met romantiek en tragiek en werd vaak door vrouwen gedragen als teken van trouw en oneindige liefde.

OOK AL ZIEN WE ELKAAR MINDER

EN SAMEN ZINGEN DUURT NOG EVEN…

WE VERGETEN ELKAAR NIET